معذرت خواهی

من ازیکایک خوانندگان وبلاگم(اگرچه انتظارندارم با این بی نظمی های من، خواننده دائمی هم داشته باشم)، به خاطرتأخیربسیارطولانی دربه روزشدن این وبلاگ، معذرت میخواهم و امید بخشش دارم. اما علت ننوشتن را میتوان چنین توضیح داد. مدتی درغزنی بودم و روی یک پروژه عکس کارمیکردم. قسمیکه میدانید، غزنی بسیارنا امن است و به خاطرامنیت شخصی ام و افشا نشدن هویتم، نمی توانستم بنویسم. نداشتن اینترنت، برق، انگیزه و وقت، همه و همه بهانه هایی است که میتوانم بیاورم. اما امروزکه تصمیم گرفته ام بنویسم، نمیدانم که چه بنویسم. حادثات زیادی گذشت که باید می نوشتم وننوشتم. ضحاک هم شاید قارباشد. او همیشه ازسکوت من خوشش نمی آمد. باری می گفت: "شما جورنالیست نیستین، شما گورنالیست هستین. خبرها رانشرنمی کنین، بلکه گورمی کنین". به هرحال، همین قدرتوجیه برای تنبلی ام کافی به نظرمی رسد.