سپاسنامه

چندی پیش شفاخانه بامیان محفلی به مناسبت بازگشائی یک قسمت جدیدش برگزارکرده بود که من نیزدعوت شده بودم. درآخرین سخنرانی محفل، رئیس شفاخانه که شخصی است ازبلاد غرب، لیستی بلند بالا ازنام افراد را خواند و گفت که من ازاینها به خاطرفلان کارشان تشکرمیکنم وتقریبا نیم ساعت وقت گرفت. امروزمیخواهم عمل مشابهی انجام دهم. البته نه به آن درازا. درنه روزی که دردایکندی بودم، مردمان زیادی به من نیکی کردند. طوری که اگرلطف آنان نبود، توبره ام اینسان پرنمی بود. حال میخواهم ازآنان تشکرکنم. ازآقای صادقی، داکتررجا، علیزاده، حاجی شهاب، حسنی، خیرمحمد، موحدی، یوسفی، عزیزی، حسین زاده، کربلائی، باجه ام و مردم خوب و قهرمان دایکندی به خاطرمهمان نوازی شان تشکرمیکنم. ازاسماعیل نگارش به خاطرهمکاریهایش واینکه دست مرا به اینترنت رساند. ازقوماندانی امنیه بخاطرترانسپورت و امنیت. ازدفتریوناما بخاطرترانسپورت. وازتمامی دوستانیکه به نحوی به ما یاری رساندند (که البته تعدادشان کم نبودند). ازتمامی کسانیکه با ما مصاحبه کردند و.... البته دراین سپاسنامه، من تنها نیستم. تیم هفت نفری خبرنگارانی که ازبامیان رفته بودند، همه شریکند